DENTOKRONOLOJİ

Ağaçlar yoğun bir mevsim geçirdiklerinde bu onlarda yeni bir kabuk oluştururmuş.
Hani ağacı kestiğinizde gördüğünüz halkalar var ya. Onlardan yani.
Oradaki her halkaya bakarak, bereketli bir mevsim mi yaşadı, yoksa berbat bir kış mı geçirdi hemen anlaşılırmış.

Ağaçların halkalarına bakarak ağacın yaşını ve yaşamını okuma biliminin adı Dentokronoloji.

Eğer bir ağaç olsaydım, büyük ihtimal şimdiye kadar ağaç bilimciler, kesilmem ve hayatımın geri kalanına bir odun olarak devam etmemi söylerlerdi. Çünkü normal şartlarda kurumuş olurdum.

Bir ağacı toprağa tutturan şey aslında geçirdiği sert kışlardır. (ben demiyorum alimler diyor)
Sulak ve ılıman bir iklimde her ağaç bir şekilde serpiliyor ve gelişiyor, ama sert bir iklime denk geldiğinde ya kuruyor, ya da “çatırt!” diye ortasından yarılıyor, dalları kopuyor, ağaç bir daha iflah olmuyor.

İnsan olarak doğanın bir parçası olduğumuzu çoğu zaman idrak edemiyoruz. Ağaç kadar, yengeç kadar, biz de aynı ananın çocuklarıyız. Toprak anamız da bizi türlü çeşitli haller ile büyütüyor ve olgunlaştırıyor. Doğaya uyum sağlayan ayakta kalıyor, tıpkı kökleri suyu bulmak için yüzlerce metre derine inen dimdik bir ağaç, ya da kabuğunda sıkışıp kalmaktansa bir süre kırılgan ve savunmasız kalıp yeni,büyük ve güçlü kabuğunu yaratan yengeç gibi.

Sert mevsimler, kuraklık, yokluk, sizinle beslenen yırtıcılar, korumanız gereken yavrular, av sezonu…
Biraz daha hayatta kalmak için direndiğimiz dayandığımız durumlar.
Peki ne için?
Nedir bu hayatta kalma tutkusu?

Herkes için eminim farklı bir anlamı var. Benim için anlamı şu; hayatta kaldığınız zaman, sizi hayata küstüren her ne ise üstesinden gelmişinizdir, bunun getirdiği başarı duygusu, zafer ve mevcut durumda hayatın yaşanabilir, hatta hala zevk alınabilir olduğunu görmek. İnsana yaşama sevinci veren şey, “hayatta kalabilmiş olma”nın ta kendisi!

Çocukların kendilerini korumaları için hazırladığım bir çalışmada korkunun tanımı şuydu:
-Korku ne yapacağını bilememektir.

O soğuk kış, o vahşi hayvan, kuraklık ile baş edip hayatta kaldıysanız, artık korkmazsınız.
Ve yaşam cesaretle atıldığınızda gerçekten size kendini gösterir…

Bu kış bende sıkı bir halka bıraktı. Hatta diyebilirim ki son bir kaç mevsim.
Hala korkularım var, ama galiba beslenmek için azim ile uzattığım köklerim siz bu satırları okurken oralarda biryerlere uzanmış olabilir.

Günün sonunda hayat tatlı. Lütfen başınıza ne gelirse gelsin, kurumayın ve o sıkı halkayı gururla ruhunuzda taşıyın.