ALTIN MAKAS PAVYON ve GECE KLUBÜ

Ay çok üzüldüm, yazdım zannettiğim bir yazım vardı, yazmışım post etmemişim.
Tabi iki arada bir derede herşeye maydanoz olucam, blog da yazıcam dersen olacağı bu…

Halbuki her zaman yaşadığım aydınlanma anlarından birini yaşamıştım ve paylaşmanın gururu ile ortada dolaşıyordum.

Konu şu ki;
Geçenlerde izlediğim bir dizideki pavyon sahnesine takıldım.
Adam sinirleniyor, kendini kötü hisediyor, başarısız, çirkin, terk edilmiş, yetersiz…
Her ne sebepse, atıyor kendini pavyona.

Hemen güler yüzlü bir kızcağız yanaşıyor, onu dinliyor, iltifatlar ediyor, bu arada pahalı bir şişe şampanya açılıyor…
Adam gevşiyor, yüzüne renk geliyor, diğer kızlar da ona yanaşıyorlar, kızların sütyenlerine paralar sıkıştırıyor…neyse, kös kös pavyona gelen adamımız gayet şen şakrak oradan ayrılıyor.

Ne güzel!
İyi de neden kadınlar için böyle bir müessese yok?!
Benim eve gitmeden kendimi iyi hissetmem için neden bir yer yok…
…derkeeeeeeennnnn aydınlandım!

Var!
İsmail!
Kuaförüm!

Aynı şey.
İçeri giriyorum, Ulubatlı Hasan gibi, sırtımda bir sürü ok…üzülmüşüm, kırılmışım, yıpranmışım…
İsmail beni kapılarda karşılıyor, hemen kahvem tam da istediğim gibi önüme geliyor.
Saçlar bir güzel yıkanıyor, Servet başıma muhteşem bir masaj yapıyor…
Muhammed bana bir iltifat bir iltifat.
Saçlarım kesiliyor, bu sırada pahalı bir şişe Kerastas açıyoruz, yaz/kış/klimalı olrtam/klorlu su şerefine onu lökür lökür kullanıyoruz…
Beni bambaşka bir insan yapıyorlar.
Tabi günün sonunda kimse kucağıma otumuyor ve ben de sütyen ya da dona değil ama cebe para sıkıştırıyorum. Kötü olanı akşam 8’e kadar açıklar.

Yaaaa…
Benim pavyonum İsmail.
Konsomatrisim Muhammed…

Allah razı olsun.
Ben eve geliyorum bi milyon.
Hatice de yakalayıp 2 far bir allık sürüyor.

Kuaförlük yüce bir uğraş!
(bu durumda ben de hovardanın tekiyim!)